پهريون سنڌي عروضي شاعر: سنڌ جي تاريخ تي سرسري نظر وجھڻ بعد خبر پوندي ته سنڌي ٻوليءَ ۾عروضي شاعري جو بنياد وجھندڙ سيد ثابت علي شاهه ڪربلائي آهي. سيد ثابت علي شاهه کان پهرين عروضي شاعري صرف سنڌ جا فارسي شاعر ڪندا هئا ۽ سنڌي بيت ڏوهيڙي ڪافي وغيره ۾ هوندي هئي. سيد ثابت علي شاهه اهو پهريون شاعر آهي جنهن عروض جي فن سان گڏوگڏ مرثيي جي صنف کي به سنڌيءَ ۾ متعارف ڪرايو ۽ مرثيي جي فن کان پنهنجي شاگرد ميرزا مراد علي بيگ سائل کي به واقف ڪيائين. سنڌي ٻوليءَ ۾ مرثيه جو پهريون شاعر سيد ثابت علي شاهه جو ۽ ٻيو ميرزا مراد علي بيگ سائل آهي. سنڌي ۾ غزل جو پهريون شاعر خليفو گل محمد آهي ۽ ڊاڪٽر غلام علي الانا پنهنجي تصنيف ”لاڙ جي ادبي ۽ ثقافتي تاريخ“ ۾ لکي ٿو ته: ”سيد غلام علي شاهه لاڙ جو گمنام شاعر، ميرن جي ابتدائي دؤر ۾ ٽنڊي محمد خان ۾ وفات ڪري ويو. هن بزرگ آخوند گل کان به اڳ غزلن ۾ حقيقي محبوب جي ساراهه ڪئي.“ هن مان ثابت ٿئي ٿو ته سنڌي غزل جو پهريون شاعر سيد غلام علي شاهه هو. ليڪن غزل واري صنف ۾ اڃا به تحقيق جي ضرورت آهي.